[Terjemahan] Dürtü

Judul Novel: Dürtü (Töre Cinayetin Gerçek Hikayesi)
Karya: Abdurrahim Küçük
Penerbit: Yenda
Tahun terbit: Desember 2006


Sayfa 5
Zaide, adliye binasının üçüncü katında, etrafındaki kalabalıktan habersiz,merdiven çıkışının hemen sağında bir köşede oturuyordu. Yalnızlığı, kalabalık şehirlerde yaşayan insanların onca kalabalığın içinde yaşadıkları yalnızlıkların, kendi içlerinde nasıl da uzlette oldukların silueti gibiydi. Dikine bir tüneli andıran merdivenin dışını çeviren duvarın birazcık kuzey doğusuna kalan kısmında, kuytu bir köşede bulunan kırık bir iskemleye ilişen Zaide, ara sıra etrafındaki insanları süzüyor, bir müddet sonra çökük omuzları arasındaki başını göğsüne yapıştırırcasına öne eğerek ayaklarına bakıyor, bazen de gözlerini bir boşluğa odaklıyor, dakikalarca orada kalakalıyordu. Hal-i melal-i, iğreti oturduğu iskemlesinde, kulaklarını bir sese kenetlemiş, kaçacakmış gibi duran ürkek bir tavşan andırıyordu. Her halinden, yanlış adreste olduğunu anımsatan bir davranış içinde olduğu seziliyordu.

Adliye, alt katı önden ve arkadan demir parmaklıklarla çevrilmiş, üst katların cam kenarları mavi boyayla boyanmış, duvarları ise arasında mavi beneklerin bulunuşuyla, yeni inşa edilmiş bir ev görünümündeydi. Önünde bekleyen polisler ven insanların yoğun giriş çıkışları, bir de giriş kapısındaki "...... Adliyesi" yazılı tabela olmasa, normal bir evden ayırt etmek kolay değildi. Dört kat olarak yapılmış olan binanın dış boyasının yeni olması da, ev görünümü gerçeğini bir kez daha da pekiştiriyordu.


Halaman 5

Zaide, sedang berada di gedung pengadilan lantai 3. Tanpa mempedulikan keramaian di sekitarnya, ia duduk di pojokan dekat tangga. Kesepian itu seperti siluet orang-orang di kota-kota yang padat penduduknya. Zaide, duduk di sebuah kursi rusak di pojokan itu. Beberapa menit ia diam di sana. Sesekali, ia menunduk, merapatkan dagunya ke dadanya dan menatap kakinya. Terkadang ia memfokuskan matanya pada tempat kosong. Dari tempat duduknya, telinganya mendengar suara, ia seperti seekor kelinci pemalu yang akan melarikan diri. Dalam hal apapun, ia dianggap berada dalam perilaku yang mengingatkan pada alamat yang salah.

Gedung pengadilan ini seperti sebuah rumah yang baru dibangun, dengan lantai bawah bagian depan dan belakang dikelilingi pagar besi, tepi kaca dari lantai atas dicat dengan warna biru, sedangkan di antara dindingnya diberi desain dengan bintik-bintik biru. Jika saja di depan tidak terdapat polisi-polisi yang menjaga dan tidak banyak orang yang keluar masuk, juga jika di pintunya tidak terdapat plang bertuliskan "Pengadilan .......", gedung ini susah dibedakan dari sebuah rumah. Meskipun gedung berlantai empat ini eksteriornya dicat baru, sekali lagi hal ini memperkuat penampilannya sebagai sebuah rumah.


---------------------------------------------------

Arka kapak

"Memnune:
Kocası Süleyman'ın ölümümün üzerinden kısa bir süre geçtikten sonra, töre gereği kayını Beşiroyla evlendirildi...

Koca evine gelinlikle giden ancak gelinlikle çıkardı. Ancak ikinci gelinliğin birincisinden farkı duvaksız olmasıydı...

Beşiro, abisinden kalma iki yeğenine babalık, onun eşinede kocalık edecekti. Töre böyledi. Böyle gelmiş böyle gidecekti..."


Cover belakang

"Memnune:
tidak lama setelah kematian suaminya Süleyman, menurut tradisi, ia dinikahkan dengan adik iparnya Beşiro...

Datang ke rumah suami memakai gaun (putih) pengantin, ketika pergi (untuk selamanya) pun memakai gaun putih. Gaun putih yang kedua adalah kain kafan.

Beşiro, harus menjadi suami dari istri dan bapak dari dua anak yang ditinggalkan oleh kakaknya. Beginilah tradisi. Telah terbentuk seperti ini, dan seperti ini akan terus berlangsung..."